Amaç: Bu çalışmada kliniğimize başvuran pediatrik yaş grubu tortikollis tanılı hastalarımızın sosyodemografik ve klinik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Tortikollis tanısı ile polikliniğimize başvuran hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Tedaviye başvuru yaşı, cinsiyet, hastalığın konjenital/kazanılmış olma durumu, doğum şekli, tutulan taraf, belirlenen etyolojik faktörler, uygulanan tedavi ve eşlik eden klinik bulgular incelendi. Bulgular: Hastalarımızın (36 kız, 34 erkek) yaş ortalaması 13,9±22,89 ay (min: 1; max: 108) idi. Hastaların %57,1’inde sağ sternokleidomastoid kası tutulmuştu. Olguların %91,4 (n: 64)’ü konjenital tortikollis tanısı alırken; %8,6 (n: 6)’sının yakınmaları kazanılmış olarak gelişmişti. Hastaların %78,6 (n: 55)’sı normal spontan vajinal yolla doğmuşken; %12,9 (n: 9)’u ise vakum/forceps gibi yardımcı yöntemlerle doğmuştu. Fizik tedavi egsersizleri hem konjenital hem kazanılmış tortikolliste en sık kullanılan tedavi yöntemi idi. Sonuç: Bu çalışmada, konjenital veya kazanılmış olarak gelişen tortikollisli pediatrik yaş grubu hastalarda tedavinin temelini fizik tedavi egzersizlerinin oluşturduğu ancak etyolojinin tespiti (doğum travması, intrauterin malpozisyon, servikal hemivertebra, servikal lenfadenopati, şaşılık gibi) ile beraber tedavinin nedene yönelik olarak yapılmasının gerekliliği vurgulanmaktadır.

Objective: The aim of this study was to evaluate the sociodemographic and clinical characteristics of the pediatric patients with torticollis admitted to our outpatient clinic. Material and Methods: Patients were evaluated retrospectively in terms of age, gender, congenital/acquired condition of torticollis, type of delivery, involved side, determined etiologic factors, applied treatments and concomitant clinical findings. Results: The mean age of our patients (36 females, 34 males) was 13.9±22.89 months (min: 1; max: 108). Right sternocleidomastoid muscle was involved in 57.1% of the patients. Sixty-four (91.4%) of the patients were diagnosed as congenital torticollis; while 8.6% (n: 6) was acquired torticollis. Of the cases with torticollis, 78.6% (n: 55) were born by normal spontaneous vaginal delivery and 12.9% (n: 9) were born by assistive methods such as vacuum /forceps. Physiotherapy exercises are the most commonly used treatment modality both for congenital and acquired torticollis. Conclusion: In pediatric patients with congenital or acquired torticollis, the basis of treatment is physiotherapy exercises. However, it is important to determine the etiology (birth trauma, intrauterine malposition, cervical hemivertebra, cervical lymphadenopathy, strabismus) and if possible, the underlying cause should be treated.