Amaç: Omurga hasarı olan hastaların aktivite ve katılımını artırmak için en yaygın kullanılan yardımcı teknoloji cihazı tekerlekli sandalyedir. Tekerlekli sandalyenin katılım ve kullanıcı memnuniyetine etkisine dair yeterli çalışma yoktur. Bu çalışma, kronik omurilik hasarı olan, yardımcı teknoloji kullanıcılarının memnuniyet, katılım ve toplum bütünleşmesi açısından tekerlekli sandalye kullanmalarının etkilerini araştırmak için yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kronik omurilik hasarı olan ve tekerlekli sandalye kullanan 41 hasta (36 erkek, 5 kadın) bu gözlemsel çapraz kesit çalışmasına katıldı. Yardımcı cihazın kullanıcı tarafından algılanan memnuniyetini değerlendirmek için yardımcı cihaz kullanıcılarına, Quebec (QUEST 2.0) kullanıcı memnuniyeti değerlendirmesi yapıldı. Katılım ve özerkliği değerlendirmek için Katılım ve Özerklik Anketi etkisi kullanıldı. Toplumsal Katılım Anketi, topluluğun yeniden bütünleşmesini değerlendirmek için kullanıldı. QUEST 2.0 ve Toplumsal Katılım Anketi arasındaki korelasyonu bulmak için Karl Pearson korelasyon testi (2 kuyruklu) kullanıldı. QUEST ve Katılım ve Özerklik anketi arasındaki korelasyona da ayrıca bakıldı. Anlamlılık değeri p≤0,05 olarak alındı. Bulgular: QUEST 2.0 ve Toplumsal Katılım Anketi arasında belirgin orta düzeyde pozitif korelasyon mevcuttu ve QUEST 2.0 ile Katılım ve Özerklik Anketi arasında anlamlı derecede pozitif bir korelasyon bulunmakta idi. Sonuç: Yardımcı cihazın kullanıcı memnuniyeti, omurilik hasarı olan insanlarda topluma entegrasyon, katılım ve özerkliğin önemli bir belirleyicisidir.

Objective: Wheelchair is the most widely used assistive technology (AT) device to promote activity and participation in people with spinal cord injury (SCI). There is not much information available on the perceived impact of wheel chair on participation and user satisfaction. This study was done to find out the association between assistive device users perceived satisfaction and participation and community integration in manual wheelchair users with chronic SCI. Material and Methods: A sample of 41 adults (36 males and 5 females) with chronic SCI using wheel chairs participated in the study. It was an observational cross section study. A series of questionnaires were administered by face to face interview. The Quebec user evaluation of satisfaction with assistive technology (QUEST 2.0), was used to assess the user perceived satisfaction of the assistive device (wheel chair). The impact on participation and autonomy questionnaire (IPA) was used to assess the participation and autonomy. The community integration questionnaire (CIQ) was used to assess the community reintegration. Karl Pearson’s correlation test (2 tailed) was used to find the correlation between QUEST 2.0 and CIQ. The correlation between QUEST 2.0 and IPA was also analysed. A significance level of p≤0.05 was fixed. Results: There was significant moderate positive correlation between QUEST 2.0 and CIQ, and a significant moderate positive correlation between QUEST 2.0 and IPA. Conclusion: The assistive device user satisfaction is an important determinant of community integration, participation and autonomy in people with spinal cord injury.