Metod: Denekler bilateral FD olan 34 kişi (25 kadın) ve yaş, cins, boy ve kilo açısından eşleştirilmiş 34 normal bireydi. Lateral talometatarsal ve talokalkaneal açılar ölçüldü ve kayıt edildi. Düztabanlığı olan hastaların yaş ortalaması 43.7±9.7 yıldı. Lateral talometatarsal açı >4º ve talokalkaneal açı >30º ise düztabanlık tanısı kondu. Tüm deneklerin üç boyutlu yürüme analizi ve eş zamanlı videokayıtları yapıldı.

Bulgular: Ortalama±SD lateral talometatarsal ve talokalcaneal açılar sırasıyla 6.3±2.5 ve 56.1±8.6 derece olarak ölçüldü. Gruplar arasında ölçülen zaman-uzaklık değişkenleri, kalça, dizler ve ayak bileklerinin sagital, koronal ve transvers planda kinematik ve kinetik özellikleri açısından fark bulunmadı.

Sonuç: Tedavi edilmemiş ve yaşamının dördüncü dekatında bulunan FD'li erişkinlerin yürüme paterni yaşça eşleştirilmiş normal deneklerden farklı değildi. Tedavi edilmemiş FD erişkin dönemde yürüme paternini bozmaz.

Methods: Participants were 34 patients (25 female) with bilateral flexible FF and 34 age, gender height and weight matched normal subjects. Mean±SD age of the patients with FF was 43.7±9.7 years. Lateral talometatarsal and talocalcaneal angles were measured and recorded. Flat feet was diagnosed if lateral talometatarsal angle is>4º, and talocalcaneal angle is>30º. Three-dimensional gait analysis and concomitant videorecordings of all subjects were performed.

Results: The mean±SD lateral talometatarsal and talocalcaneal angles were 6.3±2.5 and 56.1±8.6 degrees, respectively. The difference between the groups in terms of time-distance parameters, kinematic and kinetic characteristics of the hip, knees and ankles in the sagittal, coronal plane and transverse plane was not statistically significant.

Conclusion: The gait pattern of the patients with untreated flexible FF in their fourth decade was not different than age matched able body controls'. Untreated flexible flat foot does not deteriorate gait pattern in adulthood.