Yöntemler: Kronik stroklu 30 hasta randomize olarak 2 gruba bölündü.İlk gruba eksternal dikkat odaklanma,2. gruba ise internal odaklanma çalışması uygulandı.Her bir gruba 3 hafta süreyle,haftada 5 gün, 30 dakika fonksiyonel deneme şeklinde idi.Hastalar Fugl-Meyer skala ve Omuz Aktivite Araştırma Testi (ARAT ) ile değerlendirildi.

Bulgular: Fugl–Meyer skorunda gruplar arasında belirgin fark saptandı,ARAT skorunda ve alt gruplarında uygulama sonrası belirgin fark yoktu (bileşik skor ).Grup içi analiz 2 grup arasında Fugl-Meyer ‘de belirgin fark,ARAT ‘da ise,alt gruplardaki kaba motor hareketler dışındaki aktivitelerde fark saptandığını ortaya koydu.

Sonuçlar: Çalışmanın sonucu, fonksiyonel aktivite çalışmasında eksternal dikkat odaklanmasının daha etkili olduğunu göstermiştir.

Methods: Thirty chronic stroke patients recruited for the study were randomly assigned to two groups. Group 1 trained with external focus of and group 2 trained with internal focus of attention Each group given three weeks functional training for 30 minutes, 5 days in a week. Subjects were evaluated by Fugl-Meyer scale and Action Research Arm test.

Results: There was a significant difference between the groups in Fugl-Meyer score and no significant difference in ARAT score (composite scores) and its subscale scores after training. A within group analysis showed that both group 1 and group 2 did differ significantly on Fugl-Meyer score and ARAT score (composite score) and its subscales except gross movement before and after the training.

Conclusion: The findings of the study suggests that it will be better to use external focus of attention while training for functional activities.