Amaç: Spinal kord disfonksiyonu (SKD) olan hastalarda demografik, klinik özellikler ve rehabilitasyon sonuçlarının etiyolojiye göre farklılık gösterip göstermediğinin incelemesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya travmatik veya travmatik olmayan etiyolojilere bağlı spinal kord hasarı olan toplam 64 hasta dâhil edildi. Çalışma populasyonu, travmatik spinal kord yaralanması (TSKY) grubu (n=34); dejeneratif vertebra hastalığı ve selim spinal tümörlere bağlı miyelopati gelişen hastalardan oluşan SKD‐1 grubu (n=17); ve vasküler nedenler, enfeksiyöz nedenler ve transvers miyelite bağlı miyelopati gelişen hastalardan oluşan SKD‐2 grubu (n=13) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Gruplar fonksiyonel bağımsızlık ölçeği (FBÖ) ile değerlendirilen fonksiyonel durum ve ayrıca demografik ve klinik özellikler bakımından karşılaştırıldı. Bulgular: TSKY grubunun yaş ortalaması (40,2±16,8 yıl), SKD-1 ve SKD-2 gruplarının yaş ortalamasından (sırasıyla 60,7±16,3 yıl ve 59,0±15,1 yıl) anlamlı olarak daha düşüktü (p<0,0001). SKD-1 ve SKD-2 grupları inkomplet ve daha hafif spinal lezyona sahiplerdi. Hastaneye yatışta SKD‐1 grubunun ortalama FBÖ skoru (77,9±17,5) TSKY ve SKD-2 gruplarının ortalama FBÖ skorlarından (sırasıyla 62,6±16,3 ve 63,5±13,0) anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p=0,006). Her üç grupta da rehabilitasyon ile FBÖ skorlarında anlamlı artış saptandı, ancak taburculuktaki düzeltilmiş FBÖ skorları benzerdi (p=0,484). Sonuç: TSKY ile travmatik olmayan SKD arasındaki farklılıkların yanı sıra bazı demografik ve klinik özellikler SKD’nin etiyolojisine göre de değişiklik göstermektedir. Ancak etiyolojisi ne olursa olsun, spinal kord hasarı olan hastalar rehabilitasyondan fayda görmektedir.

Objective: To investigate whether the demographic and clinical characteristics, and rehabilitation outcomes differ by etiology in patients with spinal cord dysfunction (SCD). Material and Methods: A total of 64 patients with spinal cord damage related to traumatic or nontraumatic etiologies were included in the study. The study population was divided into three subgroups as traumatic spinal cord injury (TSCI) group (n=34), SCD‐1 group consisted of patients with myelopathy related to degenerative spine disease and benign neoplasia (n=17), and SCD‐2 group consisted of patients with myelopathy related to vascular and infectious etiologies, and transverse myelitis (n=13). These groups were compared with each other in terms of functional status measured by functional independence measure (FIM), and also in terms of demographic and clinical characteristics. Results: The mean age of TSCI group (40,2±16,8 years) was significantly lower than that of SCD-1 and SCD-2 groups (60,7±16,3 and 59,0±15,1 years, respectively, p<0,0001). SCD-1 and SCD- 2 groups had incomplete and less severe spinal cord lesion. At admission, the mean FIM score of SCD‐1 group (77,9±17,5) was significantly higher than those of TSCI and SCD-2 groups (62,6±16,3 and 63,5±13,0, respectively, p=0,006). Significant incresase was detected in FIM scores with rehabilitation in all three groups, but corrected mean FIM scores at discharge were comparable (p=0,484). Conclusion: Besides the differences between the TSCI and non-traumatic SCD, some demographic and clinical characteristics also differ by etiology of SCD. However, all patients with spinal cord damage benefit from rehabilitation whatever the etiology.