Amaç: Çalışmanın amacı, subakut dönemde uygulanan robot yardımlı yürüyüş eğitiminin, komplet ve inkomplet spinal kord yaralanmalı hastalarda etkinliğini karşılaştırmaktı. Gereç ve Yöntemler: Otuz dört hasta çalışmaya alındı. Birinci grup komplet, ikinci grup ise inkomplet spinal kord yaralanmalı hastalardan oluşmaktaydı. Her iki gruba da 10 seans robot yardımlı yürüme eğitimi ve konvansiyonel tedavi uygulandı. Fonksiyonel ambulasyonu değerlendirmek için Spinal Kord Yaralanması için Yürüyüş İndeksi (SKYYİ II) kullanıldı. Hastaların fonksiyonel düzeyini belirlemek için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçütü (FBÖ) kullanıldı. Yaşam kalitesi Kısa Form 36 (KF-36) ile değerlendirildi. Bulgular: Her iki grupta da SKYYİ II, FBÖ skorlarına göre anlamlı gelişim gözlendi (p<0.001). Her iki grup için başlangıç skoru ve tedavi sonrası skor KF-36’nın tüm alt birimlerinde anlamlı bir farklılık göstermedi (p>0.05). Sadece tedaviden sonra fiziksel aktivite skoru, Grup 1 ve 2’deki başlangıç seviyesine göre anlamlı bir artışa sahipken (p<0.05), tedaviden sonra puanların diğer skorlardaki başlangıç puanlarına göre anlamlı bir değişiklik göstermedi (p>0.05). Sonuç: Robot yardımlı yürüme eğitimi tedavisinin komplet ve inkomplet spinal kord yaralanmalı hastaların fonksiyonel durumları, yürüme ve günlük yaşam aktiviteleri üzerinde etkileri vardır. Ancak, subakut dönemdeki komplet ve inkomplet spinal kord yaralanmalı hastalar arasında aktivite açısından herhangi bir fark bulunamadı.

Objective: The aim of the study was to compare the efficiency of robotic-assisted gait training applied during the subacute period for the patients with complete and incomplete spinal cord injury. Material and Methods: Thirty-four patients were included in the study. The patients were divided into two groups. The first group consisted of the patients with complete spinal cord injury and the second group comprised patients with incomplete spinal cord injury. Both groups were provided 10 robotic treatment training sessions in addition to conventional treatment. Walking Index Spinal Cord Injury II (WISCI II) was used to evaluate functional ambulation. The functional status of the patients was evaluated using Functional Independence Measurement (FIM). The quality of life was evaluated using Short Form 36 (SF-36). Results: Significant improvement was observed in both groups according to WISCI II results and FIM scores (p<0.001). For both groups, the baseline scores and after-treatment scores did not exhibit a significant difference in all subscales of SF-36 (p>0.05). While only after-treatment physical activity scores demonstrated a significant increase compared to the baseline scores in Group 1 and 2 (p<0.05), the after-treatment scores did not show a significant change compared to the baseline scores in the other measurements of SF-36 subscales (p>0.05). Conclusion: Robotic-assisted gait training treatment has effects on functional status, gait and daily living activities for the patients with complete and incomplete spinal cord injury. However, we were unable to identify any difference in terms of activity between complete and incomplete spinal cord injury in the subacute period.