Metod: Çalışmamıza postmenapozal osteoporozu olan 110 hasta alındı. Hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri, fiziksel aktivite düzeyi, ailede osteoporoz varlığı, ailede ve hastada kırık öyküsü ve osteoporoz ile ilgili bilgi düzeyi sorgulandı. Kemik mineral yoğunluğu ölçümü DEXA ile yapıldı. Yaşam kalitesi QUALEFFO-41 anketi ile değerlendirildi.

Bulgular: Yaş, vücut kitle indeksi, fiziksel aktivite düzeyi, menapoz süresi, ailede osteoporoz varlığı, osteoporoz ile ilgili bilgi düzeyi, sistemik hastalık varlığı ve kronik ilaç kullanımı ile QUALEFFO -41 total skoru arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon saptandı. Eğitim düzeyi, KMY değerleri, biyokimyasal belirteçler ve osteoporoza yönelik medikal tedavi alımı ile yaşam kalitesi skorları arasında ise istatistiksel anlamlı korelasyon tespit edilemedi. Kırık ve Vit-D düzeyi ile yalnızca fiziksel fonksiyon alt ölçeği arasında anlamlı düzeyde korelasyon vardı. Yaşam kalitesi ile aralarında en yüksek korelasyon tespit edilen parametreler, etkinlik derecesinin saptanması için multipl regresyon modeline alındı. Bu analiz sonucunda, yaşam kalitesinin en önemli belirleyicisi olarak, "fiziksel aktivite düzeyi" tespit edildi (β= 4.517, p=0.001).

Sonuç: Sadece KMY takibi ve osteoporoza yönelik medikasyon başlanması rutininden çıkılarak, öncelikle kişinin hastalığın niteliği, tedavi yöntemleri ve risk faktörleri açısından osteoporoz hakkında bilgilendirilmesi, hastalığa sekonder komplikasyonların önlenmesine yönelik tedbirlerin alınması, hastanın beslenme alışkanlıkları ve günlük yaşam aktivitelerinin modifiye edilmesi ve özellikle "fiziksel aktivite düzeyi" nin artırılmasına yönelik, kişiye özel uzman hekim tarafında hazırlanmış bir egzersiz reçetesinin tedavinin ayrılmaz parçası haline getirilmesinin, postmenapozal osteoporozlu hastalara daha kaliteli bir yaşam sağlayacağı düşüncesindeyiz.

Methods: 110 patients with postmenapousal osteoporosis were enrolled in study. Sociodemographic and clinical characteristics, physical activity level, family history of osteoporosis, history of fracture, the level of knowledge about osteoporosis, systemic disease and chronic drug use were examined. The bone mineral density was measured with DEXA. Quality of life was assessed with QUALEFFO- 41.

Results: The significant correlations were established between the quality of life and age, body mass index, physical activity level, time since menapouse, family history of osteoporosis, knowledge level about osteoporosis, systemic disease and chronic drug use. No correlations were found between the quality of life scores and education level, BMD values, biochemical markers and medical treatment for osteoporosis. The fracture and Vit-D level were only correlated with physical function subscale (r=0.502, p< 0.05). The parameters that have highest correlations with quality of life were enrolled multiple regression to establish the its impact level. "Physical activity level" was found as most important determinant of quality of life (β= 4.517, p=0.001).

Conclusions: Only, the routine follow up of BMD and medication for osteoporosis are not applicated. Primarily, if the person is informed about disease character, treatment methods and risk factors for osteoporosis, the preventive measures are taken for secondary complications, the modification is made for feeding habits and daily living activities, especially the personal exercise is prescribed by specialist, we think that the patients with postmenapousal osteoporosis will have more qualified life.