Son yıllarda transkraniyal doğru akım stimülasyonu [transcranial direct current stimulation (tDAS)], omurilik yaralanması (OY) sonrası fonksiyonelliği geliştirmede kullanılan tedavi seçeneklerinden birisi olmuştur. Literatürde, inkomplet OY hastalarında tDAS’nin diğer yürüyüş eğitimi yöntemleriyle birlikte uygulanmasının lokomosyon üzerine etkisini değerlendiren yetersiz sayıda veri bulunmaktadır. Bu yazıda; inkomplet OY hastalarında tDAS, robot destekli yürüyüş eğitimi ve fizik tedavinin birlikte uygulanmasının kas gücü gelişimi, lokomotor becerileri, denge ve günlük yaşam aktiviteleri üzerine etkilerini 5 hastadan oluşan bir olgu serisi olarak sunduk. Kliniğimizde yatarak tedavi gören 5 hastaya 6 hafta süre ile haftada 5 gün, toplam 30 seans rehabilitasyon programı uygulandı. Her gün 2 saat fizik tedavi, 20 dk tDAS ve 30 dk robot destekli yürüme eğitimi uygulandı. Hastalar tedavi programı öncesi ve sonrası manuel kas testi, on metrelik yürüme testi [ten meter walking test (10MWT)], Oturmada Fonksiyon Testi [Function in Sitting Test (FIST)], Spinal Kord Yaralanması İçin Yürüme İndeksi [Walking Index for SCI (WISCI)] ve Spinal Kord Yaralanması İçin Yürüme İndeksi [Walking Index for SCI (WISCI)] ölçekleri ile değerlendirildi. Beş hastanın yaş ortalaması 28,4±5,13 idi. Olaydan sonra geçen süre ortalama süre 5,8±1,30 yıldı. Hastaların hepsinde travmatik omurilik yaralanması mevcuttu. MMT, 10 MWT, FIST, WISCI ve SCIM III de gelişme kaydedildi. Bu bulgular, daha büyük hasta grubu ile yapılacak çalışmalarla desteklenmelidir. İlerideki çalışmalarda tedavi kombinasyonumuz ile sham tDAS, robot destekli yürüme eğitimi, fizik tedavi kombinasyonu ve sadece fizik tedavi uygulanan hasta grupları arasında karşılaştırmalar yapılmalıdır.

In recent years, transcranial direct current stimulation (tDCS) has emerged as a possible therapeutic modality in enhancing functionality following spinal cord injury (SCI). However, the role of tDCS in enhancing locomotion when used alongside other methods of gait training in patients with incomplete SCI remains inadequately addressed in the literature. Here we present the results of an observational case series on the effects of tDCS, robot assisted gait training (RAGT) and physical therapy (PT) on the development of muscle power, locomotor skills, balance and activities of daily living (ADL) in five patients with a history of chronic incomplete SCI. Five patients received two hours of PT, twenty minutes of tDCS and thirty minutes of RAGT five times a week to a total of thirty sessions on an inpatient basis. Patients were evaluated before and following the treatment program using manual muscle testing (MMT), a ten meter walking test (10MWT), Function in Sitting Test (FIST), the Walking Index for SCI (WISCI) and the Spinal Cord Independence Measure III (SCIM III) rating scale. Mean age of the five patients was 28.4±5.13 years. Mean time since SCI was 5.8±1.30 years. Aetiology of SCI was trauma in all cases. Improvements in MMT, 10 MWT, FIST, WISCI, SCIM III were recorded. The findings of this study suggest that this combination of treatment is effective in improving locomotor skills in those with chronic SCI. These findings need to be consolidated using a larger patient sample and compared to sham tDCS, RAGT and PT and PT alone.