Fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzmanlık alanında, hastaların önemli bir kısmını “spinal kord yaralanması” olanlar oluşturmaktadır. Bu hastalar yemek yeme, öz bakım, tuvalet, yürüme gibi motor aktiviteleri yapamaz ya da büyük ölçüde bir yakınına ve refakatçiye bağımlıdır. Klinikte yatarak uzun süreli rehabilitasyon programına alınan hastaların, beklentileri ile sağlık profesyonellerinin hedefi çoğu kez örtüşmez. Sağlık profesyonellerinin hedefi, hastanın optimum düzeyde bağımsız hâle getirilmesidir. Bu hedef, hastanın tekrar ambule olmasını, ellerini kullanmasını, kendine bakım aktivitelerinde bağımsızlaşmasını, cihazlarla ayağa kalkmasını, tekerlekli iskemle ile toplumsal hayata katılımını içermektedir. Hastalar çoğu kez, sadece yürümek isterler. Onlara hastalıkları hakkında bilgi vermek, hasta özerkliğine saygı bağlamında temel bir etik ilkedir. Bu ilke, hastalığın seyri, tedavi seçenekleri, bakım süreçleri ve olası sonuçlar konusunda hastanın bilgilendirilmesiyle etkin hâle gelir. Ancak felçli hastaya bir daha yürüyemeyeceği açıklamasını yapmak, yani kötü haber vermek işin en zor kısmını oluşturmaktadır. Bu makalede, spinal kord yaralanması olan hastalara kötü haber verme yaklaşımları ve etik boyutu tartışılacaktır.

In the field of physical medicine and rehabilitation, “spinal cord injury” constitutes a significant part of the patients. These patients cannot engage in motor activities such as eating, self-care, toilet, walking, or are mostly depend on family member. The expectations of patients admitted to the long-term rehabilitation program in the clinic and the target of health professionals often do not overlap. The professional's goal is to make the patient optimally independent. This target includes the patient being ambulatory again, using their hands, independence in self-care activities, standing up again with devices, and participation in social life with a wheelchair. Patients often only want to walk again. Giving information to these patients about their disease is a fundamental ethical principle in the context of respect for patient autonomy. This principle becomes effective by informing the patient about the course of the disease, treatment options, maintenance processes and possible outcomes. However, the most difficult part of the job is to explain to the paralyzed patient that he cannot walk again, that is, to give bad news. In this article, breaking bad news approaches and ethical aspect to patients with spinal cord injury will be discussed.