Amaç: Primer ve sekonder alt ekstremite lenfödeminde kompleks dekonjestif tedavinin (KDT) etkinliğini araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya dahil edilen 40 alt ekstremite lenfödemi tanılı hastanın verileri retrospektif olarak analiz edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, tanı, ektremite volümü, lenfödem subtipleri ve kemoterapi/radyoterapi öyküleri kayıt edildi. Bacaklardaki ödem tedavi öncesi ve tedavi sonrasında volümetrik ölçümler ile hesaplandı. Ayak sırtından başlayarak 10'ar cm aralıklarla inguinal seviyeye kadar bilateral olarak çevresel ölçümler yapıldı. Ardından bilgisayar programı ile bu ölçümler volümetrik değerlere çevrildi. Bulgular: KDT'nin alt ekstremite lenfödem tedavisinde anlamlı gelişmeler sağladığı görüldü (p=0,01). Ancak istatiksel anlamlılığa yalnızca sekonder lenfödem grubunda ulaşıldı (p=0,008). Bununla birlikte yüzde değişim oranlarına bakıldığında iki grup arasında anlamlı farkın olmadığı saptandı (p>0,05). Tedavi öncesindeki volümlerin, volüm azalma oranları ile anlamlı oranda korele olduğu da (r=0,670, p=0,000) saptandı. Sonuç: KDT, alt ekstremite lenfödem tedavisinde etkili, güvenilir ve iyi tolere edilebilen bir tedavidir. Ancak her nekadar istatiksel anlamlılığa sekonder lenfödem grubunda ulaşılmış olsa da yüzde değişim oranlarına bakıldığında gruplar arasında anlamlı farklılığın olmadığı görülmüştür. Bu nedenle KDT'nin volüm azaltıcı etkisinin lenfödem etyolojisi ile korele olduğunu söyleyememekteyiz. Değişik etyolojilere sahip bireylerle yapılacak daha çok sayıda hastayı içeren prospektif çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.

Objective: To investigate the outcome of complete decongestive therapy (CDT) on primary and secondary lymphedema of the lower limb (LL). Material and Methods: Included 40 patients with LL lymphedema were retrospectively analyzed. Age, gender, diagnosis, extremity volume, subtype of lymphedema, radiotherapy chemotherapy history of all the patients were noted. The amount of limb edema was calculated with volumetric measurements before and after the treatment for each patient. Bilateral circumferential measurements were carried out at the level of metatarsophalangeal joints, mid-dorsum of the feet, ankle and every 10 cm till the inguinal level. Afterwards, a computer program was used to convert these values into limb volumes in milliliters. Results: It is found out that CDT causes a significant improvement in the average volume of the LL p=0.01). Nonetheless, the statistics showed significance (p= 0.008) only in secondary group. Moreover, there were no significant difference in percentage changes betwen both groups showed no significance after treatment (p>0.05). We also determined that initial volumes were significantly correlated with volume reduction rates (r= 0.670, p= 0.000). Conclusion: CDT is an effective, safe and well tolerated treatment for lymphedema of lower extremity limb. There was significant improvement in clinical outcomes particularly in secondary lymphedema group; whereas, percentage change in limb volumes of both groups showed no significance. Hence, our results suggest that the volume reductive effects of CDT is not correlated with the lymphedema (ethiology). Future studies comprising greater population with various ethiology are needed.