Amaç: Kalça adduktor kas spastisitesi olan serebral palsili (SP) çocuklarda botulinum toksin-A’nın klinik ve radyolojik etkinliğini araştırmak. SP intrauterin ya da erken infantil dönemde meydana gelen hareket ve postür bozukluğuna yol açan santral sinir sisteminin nonprogressive bir hastalığıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma retrospektif olarak dizayn edildi. Kalça adduktor kas spastisitesi olması sebebi ile 1 yıl süresince düzenli BoNT-A enjeksiyonu uygulanan hastalar belirlendi. Klinik değerlendirme için, dizler arası mesafe, modifiye Asworth skalası (MAS) ve kaba motor fonksiyon sınıflandırma sistemi (KMFSS) hasta dosyalarından kaydedildi. Radyolojik değerlendirme anterior-posterior pelvis radyografisinde asetabular indeks (AI) ve kollo-diafizer açı (KDA) ölçümü yapılarak belirlendi. Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen 20 hastanın ortalama yaşları (erkek: 12, kız: 8) 84,8±20,9 aydı (minimum-maksimum: 48-120 ay). 7 hasta diplejik, 7 hasta kuadriplejik ve 6 hasta mix tip SP’idi. Hastaların MAS ve KMFSS skorları ilk enjeksiyondan sonraki 3. ve 12. ayda büyük ölçüde azaldı (sağ p:0,007 sol p:0,005 ve p:0,002 idi). Benzer şekilde, 3. ve 12. ayda dizler arası mesafe de giderek arttı (p<0,001). Ancak radyolojik değerlendirmede AI ve KDA’da anlamlı düzelme görülmedi (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada, kalça adduktor kas spastisitesi olan SP’li çocuklarda seri BoNT-A enjeksiyonunun klinik bir düzelme sağladığı ve radyolojik olarak ise progressif kalça dislokasyonunu önlediği gösterilmiştir.

Objective: To assess clinical and radiological effectiveness of botulinum neurotoxin-A (BoNT-A) injection in children with cerebral palsy (CP) with spasticity in the hip adductor muscles. CP is a nonprogressive central nervous system disease that occurs in the intrauterine or early infantile period that leads to posture or motor dysfunction and activity and movement-limitation. Material and Methods: This study was designed as a retrospective. Patients who received BoNT-A injections consecutively during one year due to spasticity in bilateral hip adductor muscles were identified. For clinical evaluation, distance between the knees, Modified Ashworth Scale (MAS), and Gross Motor Function Classification System (GMFCS) scores were recorded from the patient files. Radiological evaluation was performed by measuring acetabular index (AI) and collo-diaphyseal angle (CDA) in the A/P pelvis radiographs available in the patient registry system. Results: The mean age of 20 patients (boys:12, girls:8) included in the study was 84.8±20.9 months (minimum-maximum: 48-120 months). Seven patients had diplegic, 7 patients quadriplegic and 6 patients mixed type involvement. The MAS and GMFCS scores of the patients were found to be decreased significantly at the third and twelfth month after the first injection compared to pre-treatment (right p:0.007, left p:0.005 and p:0.002, respectively). Similarly, the distance between knees had increased statistically at the third and twelfth month (p<0.001). However, in the radiological evaluation, AI and CDA measurements were not statistically different after 3 months and 12 months compared to pre-treatment (p>0.05). Conclusion: This study demonstrated that sequential BoNT-A injections may provide clinical improvement and prevent radiological progression of the hip in children with CP with bilateral hip adductor spasticity.