Amaç: Uykunun sağlık ve yaşam kalitesi üzerindeki etkileri üzerine araştırmalar devam etmektedir. Bu çalışma ile, inme etiyolojisinde değiştirilebilen veya değiştirilemeyen risk faktörleri ile ilişkili uyku bozukluklarının rolünü değerlendirmeyi amaçlıyoruz. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya toplam 137 kişi katıldı. İskemik inme sonrası, hastaların son bir aydaki uyku kalitesini ve süresini benzer klasik risk faktörlerine sahip inme geçirmemiş kontrol grubu ile karşılaştırdık. Bunun için basit uyku anketleri kullandık. Bulgular: Katılımcıların Epworth Uykululuk ve Pittsburgh Uyku Kalitesi Ölçeği toplam puanları gruplar arasında istatistiksel olarak farklıydı. Berlin Anketi Berlin Questionnaire (BQ) toplam puanı ve Stanford Uykululuk Ölçeği oranları hasta ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak farklıydı. BQ toplam puanlarına göre hasta grubunun %40,0’ı (n=28) ve kontrol grubunun %16,4’ü (n=11) obstrüktif uyku apnesi (OUA) açısından yüksek risk altında bulundu. Çalışmamız, kötü uyku kalitesi, kısa uyku süresi ve artmış OUA riskinin iskemik inme gelişiminde doğru orantılı rol oynadığını desteklemektedir. Ayrıca hastalarımızın yüksek OUA sıklığı, kısa uyku süreleri ile ilişkilendirilmiştir. Sonuç: Bu çalışma ile inme etiyolojisinde uyku bozukluklarının önemini ve tedavisinin unutulmaması gerektiğini tekrar hatırlatmak isteriz.

Objective: Research on the effects of sleep on health and quality of life is ongoing. As part of this study, we aim to evaluate the role of sleep disorders associated with modifiable or non-modifiable risk factors in stroke aetiology. Material and Methods: A total of 137 individuals participated in the study. After an ischemic stroke, we compared the patients' sleep quality and duration in the last month with a control group that had not had a stroke with similar classical risk factors. For this, we used simple sleep questionnaires. Results: The total scores of the participants on the Epworth Sleepiness and Pittsburgh Sleep Quality Scale) were statistically different between the groups. The total score of the Berlin Questionnaire (BQ) and the rates of the Stanford Sleepiness Scale were statistically different between the patient and control groups. According to the total scores of the BQ, 40.0% (n=28) of the patient group and 16.4% (n=11) of the control group were found to be at high risk for obstructive sleep apnea (OSA). Our study supports that poor sleep quality, short sleep duration, and increased risk of OSA play a directly proportional role in the development of ischemic stroke. Furthermore, our patients’ high frequency of OSA was associated with short sleep duration. Conclusion: With this study, we would like to remind you again that the importance of sleep disorders in the etiology of stroke and its treatment should not be forgotten.