Metod: İnme sonrası geçen süreleri ortalama 9 ay olan 97 ardışık hemiparetik hasta (ortalama yaş 61 yıl) paretik ayakbileği eklem pozisyon duyusuna göre 2 gruba ayrıldı (EBD-bozuk: n=32, EPD-normal: n=69). Klinik özellikler, alt ekstremite motor iyileşme düzeyi (Brunnstrom'a evrelemesi kullanılarak), spastisite (Modifiye Aschworth Skalası), EPD (pozisyon hatası) ve aktivite düzeyi (Fonksiyonel Bağımlılık Ölçeği (FBÖ) değerlendirildi. Yürümenin kinetik ve kinematik değişkenleri üç boyutlu bilgisayarlı yürüme analizi sistemi kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: Gruplar arasında yaş, cinsiyet, lezyon tipi, hemiparetik taraf, inme sonrası geçen süre, spastisite düzeyi, alt ekstremite Brunnstrom motor iyileşme düzeyi, FBÖ skorları açısından fark yoktu. Eklem pozisyon duyusu bozuk olan hastalarda pelvik rotasyon açısı EPD'su normal olan hastalara göre daha fazlaydı (p=0,014). Sagital düzlemdeki ayakbileği hareketi toplam hareketi EPD bozulmuş hastaların hem paretik hem paretik olmayan taraflarında anlamlı olarak azalmıştı (sırasıyla, p<0.001 ve p<0.001). Eklem pozisyon duyusu bozuk olan hastaların paretik olmayan taraflarında diz pik ekstensör momenti azalmış olarak saptandı (p=0,048).

Sonuçlar: Bozulmuş eklem pozisyon duyusu inmeli hemiparetik hastalarda yürümeyi etkiler ve inme sonrası yürüme eğitimi planlanırken dikkate alınmalıdır.

Methods: A total of 97 consecutive hemiparetic patients (mean age, 61y), average of 9 months after stroke were divided into two groups according to their joint position sense (JPS) at the paretic ankle (JPS-impaired n=32; JPSnormal n=69). Clinical characteristics, lower extremity motor recovery level (using Brunnstrom stages), spasticity (Modified Ashworth Scale), JPS of the paretic ankle (positioning error) and activity level (FIM) of the patients were evaluated. Kinematic and kinetic variables of gait were evaluated using a three-dimensional computerized gait analysis system.

Results: There was no difference between the groups regarding age, sex, lesion type, hemiparetic side, time since stroke, spasticity level, lower extremity Brunnstrom scores and FIM scores. Patients with impaired JPS had greater pelvic obliquity than the patients with normal JPS (p=0.014). Ankle excursion in sagittal plane was significantly limited in both paretic and nonparetic sides of the patients with impaired JPS (p<0.001 and p<0.001, respectively). Peak extensor moment of the knee decreased in nonparetic side in patients with impaired JPS (p=0.048).

Conclusions: Impaired JPS effects gait after stroke and should be taken into consideration while prescribing gait training programs after stroke.