Yöntemler: İnme geçirmiş elli iki hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalar inme sonrası 1 aydan önce ve 1 aydan sonra yatışı yapılanlar olmak üzere 2 gruba ayrılmıştır. Her iki gruba hastaneye girişlerinde, taburculukta ve taburculuktan 1 ay sonra Fugl Meyer Skalası ve Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ) uygulanmıştır.

Bulgular: Her iki hasta grubunda hastaneye girişine göre taburculuk ve kontrolde Fugl Meyer Total değeri ve FBÖ Total değerinde anlamlı değişimler saptanmıştır. Erken başvuran grupta FBÖ deki değişim geç başvuran gruba göre istatiksel olarak anlamlı bulunmuş; Fugl Meyer total değerindeki değişim anlamlı bulunmamıştır. Hastalarda Fugl Meyer denge değerlendirmesinde çıkış ve kontrolde istatistiksel olarak anlamlı gelişme kaydedilmiştir, bu fark erken başvuran grupta geç başvuran gruba göre istatistiksel olarak daha yüksek saptanmıştır.

Sonuçlar: Çalışmamızda inmeli hastalarda hastalıklarının her aşamasında rehabilitasyonun önemli bir yer aldığı görülmüştür. Düzenli verilen rehabilitasyon ile hem erken hem geç başvuran hastalar fonksiyonellik ve fiziksel performans açısından gelişmeler göstermiştir.

Methods: Fifty two patients with stroke were enrolled in this study.The patients were categorized into two groups as those admitted to the hospital 1 month after stroke and those admitted later than 1 month after stroke. Both groups were applied Fugl Meyer Physical Performance Scale and Functional Independence Measure(FIM), when they first admitted to the hospital, when they were discharged and 1 month after their discharge.

Results: Significant changes were detected in the Fugl Meyer total and FIM total values of both patient group at the time of their discharge and controls compared to their admission to the hospital. The change in the FIM of the early applying patients was statistically meaningful compared to the late applying group, but the change in the Fugl Meyer total was not meaningful. Statistically meaningful development was observed in the Fugl Meyer balance evaluation of the patients on discharge and controls; this difference is statically higher in the early applying group compared to the late applicant one.

Conclusion: In our study, it has been seen that rehabilitation at every stage of the diseases for the paralitic patients is important. Both early applying patients and late applying patients showed developments in terms of functionality and physical performance by means of regular rehabilitation.