Amaç: Bu çalışmanın amacı, akut dönem hemiplejik hastalarda omuz subluksasyonunda omuz askısının ağrı, motor fonksiyon, günlük yaşam ve denge üzerindeki etkinliğinin ve farklı tipte kullanılan askıların birbirine üstünlüğünün olup olmamasının araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Akut inmeye bağlı hemiplejik omuz subluksasyonu olan 32 hasta, omuz destekli askı (Grup 1, n=20) ve önkol destekli askı (Grup 2, n=20) kullanılan 2 gruba ayrıldı. Tüm hastalara, hemipleji rehabilitasyonu pasif ve aktif-yardımlı eklem hareket açıklığı, germe ve nörofizyolojik egzersizler 8 hafta boyunca her gün yapıldı. Ağrı değerlendirmesi Vizüel Analog Skala ile sensorimotor değerlendirme Fugl Meyer değerlendirmesiyle, günlük yaşam aktivitesi Barthel İndeksi ve denge Berg Balance Skalası ile değerlendirildi. Bulgular: Omuz ağrı şiddetinde, 8 haftalık tedavi sonunda hem Grup 1 hem de Grup 2’de anlamlı azalma elde edilememiştir. Barthel İndeksi skorlarında ve Berg Balance Skalası skorlarında her iki grupta da istatistiksel bir artış var iken, 2 grup arasında fark yoktu. Fugl Meyer skorunda, tedavi sonrası Grup 1’de (3,0±3,1; p=0,007) istatistiksel olarak anlamlı bir artma meydana gelirken, Grup 2’de (2,2±5,9; p=0,063) yoktu. Gruplar karşılaştırıldığında, Grup 1’de Grup 2’ye göre Fugl Meyer skorları anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0,048). Sonuç: Akut inmeli hastalarda, omuz subluksasyonu gelişiminden sonra omuz veya önkol destekli askıların denge ve günlük yaşam aktivitelerini olumlu etkilediği ve ek olarak; omuz destekli askı kullanımının motor fonksiyonları geliştirmede daha etkin olduğu gözlemlendi.

Objective:The purpose of this study is to investigate the effectiveness of shoulder slings on pain, motor function, daily life and balance in acute hemiplegic patients with shoulder subluxation and to investigate whether different types of slings are superior to each other. Material and Methods:Thirty-two patients with hemiplegic shoulder subluxation due to acute stroke were divided into 2 groups: shoulder supported slings (Group1, n=20) and forearm supported slings (Group2, n=20). Results: At the end of treatment, no significant decrease was achieved in the severity of shoulder pain in 2 groups. There was a statistical increase in BI scores and Berg Balance scores in both groups, while there was no difference between the 2 groups. There was a statistically significant increase in the Fugl Meyer score in Group 1 following treatment (3.0±3.1; p=0.007), while there was none in Group 2 (2.2±5.9; p=0.063). In the comparison of the groups, Fugl Meyer scores were significantly higher in Group 1 compared to Group 2 (p=0.048). Conclusion: It was determined that after the development of shoulder subluxation in patients with acute stroke, slings with shoulder or forearm support positively affect the balance and daily life activities of patients, and in addition, slings with shoulder were more effective in improving motor functions.