İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) inmeli hastalarda sık görülen bir komplikasyondur. İnme sonrası İYE insidansı %3-44 arasında değişmektedir. İnme sonrası İYE bir ölçüde önlenebilmektedir. Bu çalışmada, inme sonrası görülen İYE’nin patofizyolojisi, risk faktörleri, sonuçları ve inmeli populasyonda İYE insidansını azaltmaya yönelik olası yöntemler tartışılmıştır. İmmünsüpresyon, mesane disfonksiyonu ve artmış kalıcı idrar sondası kullanımına bağlı olarak inmeli hastalar İYE için artmış risk altındadır. İYE’nin inme sonrası iyileşmeye olumsuz etkileri multifaktöriyeldir. İnme sonrası İYE kötü nörolojik sonuçlar, daha uzun süreli hastanede yatış ve artmış bakım maliyeti ile ilişkilidir. Daha önce bu populasyonda denenmiş müdahale stratejileri; profilaktik antibiyotik, antibiyotikle kaplanmış sonda kullanımı ve uygunsuz kalıcı idrar sondası kullanımını azaltacak kalite geliştirme yöntemlerini içermektedir. Mesane fonksiyonlarının dikkatli değerlendirilmesi ve her hastanın bireysel olarak ele alınması optimal sonuçlar için gereklidir. İnmeli hastalarda İYE’nin azaltılmasının farklı riskleri, sonuçları ve engelleri vardır. İnmeli hasta grubunda bu önemli komplikasyonu azaltmaya yönelik etkili hasta izlem stratejilerini geliştirmek için daha fazla araştırma gereklidir.

Urinary tract infection (UTI) is a common complication in patients with stroke. Incidence of UTI in after stroke varies from 3% to 44%. UTIs after stroke are preventable to an extent. This article explores the pathophysiology, risk factors for, and consequences of UTI and possible methods to reduce its incidence after stroke. Patients with stroke are particularly vulnerable to UTI due to increased risk from immunosuppression, bladder dysfunction, and increased indwelling urinary catheter use. Adverse effects of UTI on stroke recovery are multifactorial. UTI is associated with poorer neurological outcomes, longer hospital stays, and increased cost of care after stroke. Intervention strategies previously attempted in this population include prophylactic antibiotics, antiseptic-impregnated catheters, and quality improvement methods to reduce inappropriate catheterization. Careful evaluation of bladder functions and individualized management of each patient is necessary for optimal results. Patients with stroke have different risks for, consequences of, and barriers to reduce UTI than other patients. Further research is needed to develop effective patient follow-up strategies to decrease this important complication in the stroke population.