DİZ OSTEOARTRİTİ OLAN HASTALARDA VÜCUT KİTLE İNDEKSİ İLE YÜRÜYÜŞ ÖZELLİKLERİNİN İLİŞKİSİ

Makale Gönder

Kayıtlı İndexler

Arama

Arama:

Yazara göre arama

Başlığa göre arama

Özete göre arama

Anahtar kelimeye göre arama

DIĞER

DİZ OSTEOARTRİTİ OLAN HASTALARDA VÜCUT KİTLE İNDEKSİ İLE YÜRÜYÜŞ ÖZELLİKLERİNİN İLİŞKİSİ

ASSOCIATION OF BODY MASS INDEX WITH GAIT CHARACTERISTICS IN PATIENTS WITH KNEE OSTEOARTHRITIS

Özet PDF Benzer Makaleler Yazar ile İletişim

Ayşe Bilgiç¹, Duygu Geler-Külcü², Rahşan Kamiloğlu¹, Güneş Yavuzer¹

¹Ankara University Medical School, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Turkey
²Yeditepe University Hospital, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Turkey

Makale Dili: EN - Medline No: 69496

ÖZET

Amaç: Yük taşıyan eklemlerde osteoartrit gelişimi, o eklem üzerinde artan kümülatif stresden etkilenmektedir. Aşırı yükün diz eklemi üzerindeki dağılımı ve büyüklüğünü bilgisayarlı yürüme analizi ile incelemek seçilecek terapötik yaklaşımlara yön verebilir. Bu çalışma, vücut kitle indeksi (VKİ) ile dizin biyomekanik özellikleri arasındaki ilişkiyi incelemek üzere yapılmıştır.

Metod: Ortalama yaşları 63.2 ± 4.4 yıl, Kellgren ve Lawrence skoru II veya III olan 50 bilateral diz osteoartritli hasta çalışmaya alındı. Ortalama VKİ 33.7 ± 2.2 idi. Bilgisayarlı yürüme analizi Vicon 370 sistemi ve 2 Bertec kuvvet platformu ile yapıldı. Zaman-mesafe (yürüme hızı, çift adım zamanı, çift adım uzunluğu), kinematik (sagital düzlemde diz eklemi rotasyon açısı) ve kinetik değişkenler (vertikal yer reaksiyon kuvveti, diz ekstensör ve adduktor momentleri) incelendi. Yürüme değişkenleri ve VKİ arasındaki ilişki Spearman korelasyon yöntemi ile araştırıldı.

Bulgular: VKİ ve yürüme hızı (r=-0.519), adım uzunluğu (r=-0.426), diz ekstensör momenti (r=0.440) ve diz adduktor momenti (r=0.569) ve pik vertikal yer reaksiyon kuvvetleri (r=0.434) arasında anlamlı ilişki saptandı.

Sonuç: Diz osteoartriti olan hastalarda yüksek VKİ dizde aşırı yüklenmeye neden olur. Vücut kitle indeksinin kontrol altına alınması diz OA'nin ilerlemesini yavaşlatabilir ve diz osteoartritli hastalarda rehabilitasyon programları içinde yer almalıdır.

Anahtar Kelimeler: Diz, osteoartrit, vücut kitle indeksi, yürüme

ABSTRACT

Aim: The development of osteoarthritis in a weight-bearing joint is influenced by cumulative stress on that joint. To determine the magnitude and distribution of the excessive stress and loading on the knee joint using gait analysis may enhance the therapeutic interventions. This study was performed to determine the association between body mass index and biomechanical gait characteristics of the knees.

Methods: Fifty patients, with a mean age of 63.2 ± 4.4 years, with bilateral Kellgren and Lawrence grade II or III knee osteoarthritis were enrolled into the study. Mean body mass index (BMI) was 33.7 ± 2.2 kg/m². Three dimensional gait data were collected using the Vicon 370 system and two Bertec forceplates. Time-distance (walking velocity, stride time, stride length), kinematic (joint rotation angle of knee in sagittal plane) and kinetic (scaled vertical forces, extensor and adductor moments of knee) variables were documented. The association of BMI with the assessed gait parameters were analyzed using Spearman correlation coefficient.

Results: There was a statistically significant relationship between BMI and walking velocity (r=-0.519), stride length (r=-0.426), extensor moment (r=0.440) and adductor moment (r=0.569) of the knees, and peak vertical ground reaction forces (r=0.434).

Conclusion: Greater body mass index is associated with higher loading of the knee joints in patients with knee OA. Controlling BMI may reduce the progress of the knee OA and should be an important part of the rehabilitation programs for patients with knee OA.

Keywords: Knee, osteoarthritis, BMI, gait