ISSN: 1309 - 3843 E-ISSN: 1307 - 7384
FİZİKSEL TIP VE REHABİLİTASYON
BİLİMLERİ DERGİSİ
www.jpmrs.com
Kayıtlı İndexler


ORIJINAL ARAŞTIRMA

Diz Osteoartri/nin Progresyonunda Göz Ardı Edilen Bir Risk Faktörü
An Underrecognized Risk Factor for the Progression of Knee Osteoarthritis
Received Date : 26 Jun 2016
Accepted Date : 30 Jun 2016
Makale Dili: EN
J PMR Sci 2016;19(3):160-6
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, diz osteoartritinin (OA) progresyonunda, düzenli olarak gerçekleştirilen maksimal diz fleksiyonunun etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya diz OA olan 104 hasta dahil edilmiştir. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, düzenli olarak 5 vakit namaz kıldıkları süre (yıl) (sıklıkla ve düzenli olarak gerçekleştirilen, dizleri maksimal fleksiyona zorlayan bir aktivite olarak seçilmiştir), vizüel analog skala (VAS) ve Western Ontario & Mc Master Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi (WOMAC) skorları ile ultrasonografik distal femoral kartilaj (UDFK) ve Kellgren Lawrence (KL) evreleri kaydedilmiştir. Hastalar ayrıca KL evresi 1-2- 3 (hafif-orta diz OA) ve KL evresi 4 (ileri diz OA) olanlar olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Bulgular: İleri diz OA grubunda; ortalama yaş (p=0,003), beden kitle indeksi (BKİ) ≥30 olan hasta yüzdesi (p=0,03), ≥40 yıldır düzenli olarak namaz kılan hasta yüzdesi (p<0,001), ortalama düzenli 5 vakit namaz kılma süresi (p=0.001) ve UDFK evresi 3 olan hastaların yüzdesi (p=0,001) istatistiksel anlamlı olarak daha yüksekti. Tek değişkenli analizde; yaş (p<0,005), BKİ≥30 (p=0,04) ve ≥40 yıl düzenli namaz (p<0,001) ileri diz OA ile ilişkili bulundu. Çoklu lojistik regresyon analizinde, BKİ ≥30 (p=0,03) ve ≥40 yıl düzenli namaz (p=0,03) ileri diz OA için bağımsız prediktör olarak tespit edildi. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları; düzenli maksimal diz fleksiyonunun, diz OA’nın progresyonunda bağımsız bir risk faktörü olduğunu göstermiştir. Hafif/orta diz OA olan hastalara namaz kılıyorlarsa, oturarak kılmaları önerilebilir.
ABSTRACT
Objective: The aim of the present study is to demonstrate the effect of regularly performed maximal flexion in knee osteoarthritis (OA) progression. Material and Methods: One hundred four patients with knee OA were included in this study. Demographic and clinical characteristics, duration of regular 5 time prayer (years) (selected as a frequently performed regular activity, forcing knees to maximal flexion) visual analogue scale (VAS) scores, Western Ontario & Mc Master Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) scores, ultrasonographic grading of distal femoral cartilage and Kellgren-Lawrence (KL) grading were recorded. Patients were divided into two groups as patients with KL grade 1-2-3 (mild to moderate) and KL grade 4 (severe) knee OA. Results: Mean age (p=0.003), percentage of patients with a body mass index (BMI)≥30 (p=0.03), percentage of patients who perform 5 time prayer regularly ≥40 years (p<0.001), mean duration of regular 5 time prayer (p=0.001) and percentage of patients who had a cartilage degeneration score of 3 on ultrasonography (p=0.001) were significantly higher in severe knee OA. In univariate analysis, age (p<0.005), BMI ≥30 (p=0.04) and regular 5 time prayer ≥40 years (p<0.001) were significantly associated with severe knee OA. In multiple logistic regression analysis, BMI ≥30 (p=0.03) and regular 5 time prayer ≥40 years (p=0.03) emerged as independent predictors of severe knee OA. Conclusion: The results of the present study identified regular maximal knee flexion as a risk factor for knee OA progression. Patients with mild/moderate knee OA who perform 5 time prayer regularly should be recommended to pray in sitting position.