Yöntemler: Elli üç BBCS'lu hasta çalışmaya dahil edildi. Bir vaya birden fazla bel cerrahisi geçirmiş ancak konservatif tedviye rağmen ağrı ve fonksiyonlarda iyileşme olmamış hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalardan cerrahi sonrası ağrılarının lokalizasyonunu ve yayılımını tarif etmeleri ve bu lokalizasyon ve yayılımın preoperatif ağrıyla aynı olup olmadığını belirtmeleri istendi. Hastalar ağrı yoğunluğunu vizüel analog skala ile belirlediler (0-10). Dizabilite düzeyi Oswestry dizabilite indeksi (ODİ) ve Roland-Morris dizabilite sorgulaması (RDS) ile değerlendirildi. SIED için büyük oranda kabul görmüş dört provokasyon testinden (Gaenslen test, sakral sulkus hassasiyeti, Yeoman manevrası, ve Patrick test) dördünün de pozitif olması, bize bel ağrısının kaynağının sakroiliak eklem olduğunu gösterdi.

Bulgular: Yirmi iki (%41,5) (grup 2) hasta SİED tanısı için kullanılan dört testin dördü de pozitifti, 31 kişide ise değildi (grup 1). Grup 1 ve grup 2 hastalar arasında VAS, ODİ ve RDS değerleri açısından istatistiksel anlamlı fark yoktu (p>0,05). ODİ ve RDS ortalamaları, nörolojik defisiti olan grupta yüksekti (p<0,01).

Sonuç: Bu çalışma gösteriyor ki, %41,5 BBCS'li hasta, SİED'u semptomları ve klinik bulguları gösteriyordu. Bu çalışmadaki amacımız klinisyenlerin ve cerrahların, gereksiz cerrahilerden sakınmak için dikkatlerini intervertebral diskten sakroiliak ekleme çekmektedir.

Methods: Fiftythree patients with FBSS were enrolled the study. Patients were asked to draw the location and radiation of the postoperative pain and whether this location and radiation were different from preoperative pain or not. Pain was evaluated with Visual Analogue Scale (VAS). Disability was assessed using the Oswestry disability index (ODI) and Roland-Morris disability questionnaire (RDQ). Four widely accepted provocation tests for SIJD (Gaenslen's test, sacral sulcus tenderness, Yeoman's maneuver, and Patrick's test) were applied to all patients. The patients who were positive in all four provocation tests were determined to primary sacroiliac pathology as the source of back pain.

Results: Twenty two (group 2) of the 53 patients with FBSS demonstrated the positive response of four widely accepted maneuvers typically used to diagnose SIJD; 31 did not (group 1). No difference was seen between group 1 patients and group 2 patients with respect to VAS, ODI and RDQ values. The mean levels of ODI and RDQ were higher in patients with neurologic deficit (p<0.01).

Conclusion: This study shows that 41.5% of the FBSS patients have demonstrated SIJD symptoms and clinical findings. This study may attract attention of clinicians and surgeons from intervertebral disc to sacroiliac joint for the prevention of unneccessary back surgery.