Olgular rastgele eşit iki gruba ayrıldı. Birinci gruba hotpack, ultrason, intermittant traksiyon ve egzersiz, ikinci gruba ise hotpack, ultrason, statik traksiyon ve egzersiz uygulandı. Değerlendirmeler; ağrı, lomber schober, sağ ve sol lateral fleksiyonlar, düz bacak kaldırma testi gibi klinik değerlendirmelerle; duyu bozuklukları, refleks ve motor kayıp gibi nörolojik bulgular ve Low back Pain Outcome skalası (LBPO) ile Roland Disability Questionnoire (RDQ) skalasını içermekteydi. Her iki grupta da klinik değerlendirmelerle LBPO ve RDQ skalalarında çok anlamlı düzelmeler saptandı (p<0.001). Nörolojik değerlendirmede hem I. grupta hem de II. grupta duyu bozuklukları ile (p<0.01) refleks kayıplarında (p<0.05) ve motor kayıplarda (p<0.05) anlamlı düzelmeler gözlendi. Ancak tedavi sonrası yapılan tüm değerlendirmelerde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (p>0.05).

Sonuç olarak, intermittant ve statik traksiyon uygulanan her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı düzelmeler olmakla birlikte akut disk prolapsuslarının tedavisinde her iki yöntemin birbirine üstün olmadığı belirlendi.

The cases were randomly divided into two groups (equal in number). First group was received hotpack, ultrasound, intermittent traction and exercise. While second group was received hotpack, ultrasound, static traction and exercise. The Assessment included clinical parameters such as pain, lumbar schober, right and left lateral flexion, straight leg raising test and the neurological evaluations such as sensory, reflex and motor deficits and Low back Pain Outcome scale (LBPO) and Roland Disability Questionnoire scale (RDQ). Significant improvements were determined in both groups with respect to clinical evaluation, LBPO scale and RDQ scale (p<0.001). In the neurological evaluation, there were also improvements in deficiency of sensation (p<0.01), loss of reflex (p<0.05) and loss of muscle power (p<0.05) in two groups. In comparison of two groups, at the end of treatments no statistically significant difference was found in terms of clinical tests (p>0.05).

In conclusion, wesuggest that both intermittent and static traction applications provide clinical improvements and that no superiority has been detected between intermittent traction and static in the treatment of acute disk prolapses.