Amaç: Bu çalışmanın amacı, obezitenin propriosepsiyon ve denge üzerindeki etkilerini araştırmaktı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya obezite tanısı almış 31 hasta ve 31 sağlıklı kontrol grubu dâhil edilmiştir. Proprioseptif değerlendirme, katılımcıların baskın omuz ve diz eklemlerinde Cybex İzokinetik Dinamometre kullanılarak aktif yeniden konumlandırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Diz ekleminde 80° fleksiyondan 60°, 40°, 20° ve 10° ekstansiyona doğru; omuz ekleminde ise nötr pozisyondan ve 30° dış rotasyondan [external rotation (ER)], 10° iç rotasyona ve ER’ye doğru 4 farklı açıda değerlendirme yapılmıştır. Statik ve dinamik denge değerlendirmeleri SportKAT cihazı ile gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Obezite ve kontrol gruplarının ortalama yaşları sırasıyla 30,51±5,25 ve 30,67±5,02 yıl olup, gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p=0,902). Ortalama Beden Kitle İndeksi (BKİ) obezite grubunda 33,68±3,11, kontrol grubunda ise 21,40±1,74 olarak ölçülmüş ve gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,001). Diz ekleminde aktif yeniden konumlandırma sırasında 60°, 40°, 20° ve 10° açılarında açısal hata değerleri, obezite grubunda (2,68±1,06, 2,77±1,09, 2,73±1,06 ve 2,44±0,79) kontrol grubuna göre (1,05±0,36, 1,15±0,60, 1,23±0,39 ve 1,27±0,36) anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0,001). Obezite grubunda statik ve dinamik Denge İndeksi ölçümleri anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p<0,001). BKİ ile diz eklemindeki açısal propriosepsiyon hatası (r=0,74, r=0,65, r=0,59, r=0,60), statik denge bozukluğu (r=0,77) ve dinamik denge bozukluğu (r=0,42) arasında pozitif korelasyon olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: BKİ arttıkça, propriosepsiyon açısal hata değerlerinde artış gözlenmiş ve obez bireylerde statik ve dinamik stabilometrik ölçümlerin daha fazla bozulduğu belirlenmiştir.

Objective: The aim was to investigate the effects of obesity on proprioception and balance. Material and Methods: The study included 31 patients diagnosed with obesity and 31 healthy controls. Proprioceptive assessment was performed on the dominant shoulder and knee joints of the participants using the Cybex Isokinetic Dynamometer, applying the active repositioning method. It was assessed in the knee joint from 80° to 60°, 40°, 20°, and 10° flexion to extension, in the shoulder joint, it was evaluated at 4 different angles, from neutral and 30° external rotation (ER) to 10° internal rotation and ER. Static, dynamic balance were assessed using the SportKAT device. Results: The mean age of the obesity and control groups was 30.51±5.25 and 30.67±5.02 years, respectively (p=0.902). The mean Body Mass Index (BMI) was 33.68±3.11 for the obesity group and 21.40±1.74 for the control group (p=0.001). The angular error values in active repositioning for the knee joint at 60°, 40°, 20°, and 10° were higher in the obesity group (2.68±1.06, 2.77±1.09, 2.73±1.06, and 2.44±0.79, respectively) than in the control group (1.05±0.36, 1.15±0.60, 1.23±0.39, and 1.27±0.36, respectively) (p<0.001). Static and dynamic Balance Index measurements were significantly higher in the obesity group (p<0.001). BMI was positively correlated with angular knee joint proprioception error (r=0.74, r=0.65, r=0.59, r=0.60), static balance impairment (r=0.77), and dynamic balance impairment (r=0.42). Conclusion: As the BMI increased, the angular error values for proprioception also increased and static and dynamic stabilometric measurements were found to be more impaired in obese patients.